Uzaklaştığın anda, boynundaki nefes sesiyle dibinde bitiveren biri varsa, akıl yoksunluğu çekerdin. Sesini öpmek istediğin adamlarda vardı, bulut gibi konuşanda. Bağırışlarını bile unutamazdın, başın ağrıdığında aklına gelirdi. Zerre sevgi israfı yapmayanlarda vardı. İkinceye eli saçlarında dolaşsa teslim oldum sananlar, söyle sen sevebildin mi onları? Ben nefret ettim. İnandır diyenlerde vardı. Hep yalanın eşiğinde uyutmuştu onları sahiplendim sandıkları. Yalanı severdin, üstüne değildi bu ..yapamazdın. Öfke nöbetlerini sevenler vardı, gördüğünü yansıtırlardı ..kızamazdın. Güzel kahvaltı hazırlayanlar vardı, onlarla güneş doğarken sevişmek isterdin hafif aydınlık karanlık kafasını aydınlatamazdı belki ama yüzünü incelemene izin verirdi. Bilinmezdi bazıları, beni tanıyamazsın beni ben bilmiyorum diyenlerdi. Bilmem bilirmisin onlar en çabuk kendini teslim edenlerdi. Ne çabuk gelsin ne hemen gitsin isterdin, soluklansın dinginleşsin otursun burda. Nefret beslerdin bazen, kahvaltı anında telefonu çalan adamlara. Çok uyumayanlardan, benliğini unutanlardan, sonu ilk yaşıyanlardanda. Huzursuzluklarını vucuduna geçirdiler senin, hissetmedin. Kalpleri seni görünce atmayan adamlar vardı, orgazm sırasında kalp krizi geçiricek sanırdın. İşte bu adamlardan korkardın. Sevdiğin sakal, gargamele dönüştürürdü onları. İsterse en kahvesinden olsun gözü, yılandılar. Bağımsızlığı sevenler vardı, üstünde bi çok ten kokusu sindirenler. Anlardın, sınardın ..gene inanırdın. Aptallık olgularında vardı. Onlarda ne mi vardı? Bazen değiştiğini anladığında kırılgan vücutdan çıkan iki üç damlalık lafla, 180 lik adamın parçalandığını hissederdin. Severdin, pişman olurdun. Tıpkı küçükken çiğnediğin karıncalar gibi. Yıkılmaz sandığın herşeyin yıkıldığınıda bilirdin. Beyninin kopyasını, ruhunun versiyonlarınıda tanırdın. Onlar güzel uyuyacağın adamlardı. Sen yapmazmıydın? Yapardın. Farklılıklarınız aynıydı, geç anlamıştın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder