27 Ocak, 2011

Ötemorfoz

hayat çok zor geçiyor, seni tanımadığım zamandaki eksikliğinden beri, bilmeden ettiğim dualarda yer açıp kendine pay ettiğin gibi yaşatmadığın zamanları, ama bilincine vardırdığını, herşeyi yok alanı alabilip gitmeliydin.

BAŞTAN SARALIM.

küfür eden bi kız var, aynada kırmızı rujunu mmh yaparak dudağına yaymaya çalışan. biraz taştı, küfürü ondan. bu şarkıyı bilmem kaçıncıya aptal bir barda, içtiği vodkayla değilde sevgi yüklü insanların bariz aptal sorunsallarıyla kafa bulan yapısının içindeki sigarasıyla beraber duman olup gidiyor. küfür eden kızları sevmiyor, ve aslında sigarayıda sevmiyor. küçükken ablası sigara içiyor diye kıçını yırtıp ağlama komalarına girip bi tekin onu öldüreceğini sanan beyin nelere sahit oluyor. değişkenlik burda başlıyor, yatakta son buluyor.
uyuduğunda herşey geçiyor, yatağında döndüğünde sana yapılanlar aklına geliyor, sabah serviste çalan her parça arkada oturan mini beyinli kızların kahkahası kulağında şakıyor. tek isteği aynı kafa yapısındaki birini alıp dolabının içinde saklamak, olmuyor.
telefona biriken yığınla mesaj aynı kişiden farklı hakaretlerle geliyor. beni çok sorguluyor, yargılıyor, alkollüyken düz çizgide yürütülen adam gibi. şaşıcağımı bilerek istiyor. zevk alıcak, o her kanayışta o her boyun darbesinde o her benim kanatarak çizdiğim bedenimde zevk alıyor.
unutuyorum onu. ona denilenleride unutuyorum, onu öptüğümü onunla uyuduğumuda. kalbini dinlediğimi hatırladığımda korkuyorum çünkü sevimli kuşun içinden domuz çıkmasına alışık değilim.
bilmiyorum kaçıncı bardağım kaçıncı sigaram. ben hep çantamı ve telefonumu biyerlerde unutuyorum, neyse buluyorum. o diye başladığım hikayeyi kendime çevirerek kalkıyorum sandalyeden. tuvalete gidiyorum kusamam ben içtiğimde, yüzümü yıkıyorum. ilk gerçekleştiriyorum midem gondola binmiş çocuk gibi. kusuyorum, tişörtümü kotumun içine sokuyo, düğmeyi ilikliyorum. üşüyorum, hırkamın düğmeleri biliyorum yanlış yere aitler sikimde değil düzeltmiyorum. kapıya dayanan alnım ağırlığımı ona veriyor. ben kendimi taşıyamıyorum. uyuyorum sanki biraz öyle. bi ses beni çağırıyor. çıkıyorum aynaya bakıyorum. saçlarım bozulmuşlar, makyajım tutunmuyor cildimde, yüzümü yıkıyorum. felaketi andırsamda gerçeği bulduğuma mutluyum.
küfür ediyorum. aynaya bakıyorum. kırmızı ruju mmh yaparak dudağıma yaymaya çalışıyorum. biraz taştı, bide buna küfür ediyorum. bu şarkıyı bilmem kaçıncıya, ilk defa gerçeğime bakarak dinliyorum, bilmiyorum çok seviyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder