27 Ocak, 2011

yönü kestiremiyorsun, seninle olmanın en iyi yönü bu. sen misin onuda bilmiyosun kimsin nerdesin benim misin kiminsin? birine ait misin? imkansız yoktur diyenlere hayallerimden bahsettiğimde bütün yargılar ters tepiyor.
hatırladığım anılar ateşin varken kolaltına koyulan ıslak bez gibi ürpertiyor beni, anı her şekilde yakıyor iyi- kötü farketmiyor.
adın ne senin? neredesin?
seninle iyi- kötü anım bile yok, neden daha çok yakıyosun beni..
:”olmayanı sevince böyle oluyor.”
 
yakınımda yoksun uzağımdan bakmakdanda bıkmıyosun

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder