şimdi onun kafasındaki aynadan, elin belinde omzunu öne iterek bakamıycaksın kendine. duraksıycaksın biraz. sigara dumanı yerine var olanı çekiceksin içine. çünkü duru düşünce enkazı fenadır, tadıcaksın. aynalar şekilsel. kendin misin? kimsin? yansıyan mısın? yansıtılan mısın kendine? bilemiyceksin. gözlerini dışarı çıkarmaya gerek kalmadan bi kaç metre yükselicek hayalin senden. kendine kendi gözünle bakıcaksın. tişörtünün bolluğu, saçının kulağının arkasından çıktığını ayrıntılarıyla kendini çiziceksin. aynadaki söyle ona gerçek mi? gözündeki perdeyi dikmeyi ne zaman öğreniceksin? yansımayada yansıtılanada beyninede güvenmiyceksin. çünkü elin ensenin acıtan o etiketde, ve sen şimdi hafif kahkahalarınla minik beyinlere bağlı ipliklerini elinde hareket ettirensin. sen iyisin, sen bilmezsin, sen fazla düşünmeyen insanlarla birlikte onların yansıttıklarının aynadan sana geçeni kadarla eğlenensin. sen seni sadece uyanmadan önce bilebilirsin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder